ماه رمضان شد مى و میخانه برافتاد

عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد

افطــــــار به مى کرد برم پیر خرابات

گفتـــم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد

با بـــاده وضو گیر که در مذهب رندان

در حضــــرت حق این عملت بارور افتاد